[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.22,12).Abraham był poddany tej strasznej próbie, aby mógł ujrzeć dzień Chry-stusa i zdać sobie sprawę z wielkiej miłości Boga ku światu, tak wielkiej, że,aby podnieść ten świat z upadku, wydał swego jednorodzonego Syna na najha-niebniejszą śmierć.Abrahamowi udzielona została największa nauka o Bogu, jakiej przedtemnie dostał żaden śmiertelnik.Jego prośba, by mógł przed śmiercią zobaczyćChrystusa, została wysłuchana.Ujrzał Chrystusa, widział to, co może zoba-czyć człowiek śmiertelny i żyć.Poddając się całkowicie był zdolny zrozumieć tęwizję, która została mu objawiona.Pokazano mu, że Bóg, oddając swegojedynego Syna dla uratowania grzesznych od wiecznego zniszczenia, uczyniłwiększą i cudowniejszą ofiarę od tej, do jakiej kiedykolwiek zdolny byłby czło-wiek.Doświadczenie Abrahama daje odpowiedz na pytanie: Z czym mam wy-stąpić przed Panem, pokłonić się Bogu Najwyższemu? Czy mam wystąpić przednim z całopaleniami, z rocznymi cielętami? Czy Pan ma upodobanie w tysią-cach baranów, w dziesiątkach tysięcy strumieni oliwy? Czy mam dać swojegopierworodnego za swoje przestępstwo, własne dziecko na oczyszczenie mojegogrzechu? (Mich.6,6.7).W słowach Abrahama: Bóg upatrzy sobie jagnięna całopalenie, synu mój (I Mojż.22,8) i w dostarczeniu przez Boga ofiaryzamiast Izaaka zawarta była ta prawda, że nikt z ludzi nie jest w stanie samsiebie oczyścić.Pogański system składania ofiar był w ogóle nie do przyjęciadla Boga.%7ładen ojciec nie może przynosić jako ofiary za grzechy swego synalub swej córki, bowiem jedynie Syn Boży może zgładzić grzech świata .Dzięki własnym cierpieniom Abraham miał możność ujrzenia zbawczejmisji Zbawiciela.Lecz Izraelici nie rozumieli tego, co było tak niemiłe ichdumnym sercom.Słowa Chrystusa o Abrahamie nie miały dla nich głębszegoznaczenia.Faryzeusze znalezli w nich tylko nowy powód do krętactw i usiłującprzedstawić Chrystusa jako obłąkanego odparli z kpiną: Pięćdziesięciu latjeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Wówczas Jezus wyrzekł z godnością uroczyste słowa: Zaprawdę, zapraw-dę powiadam wam, pierwej niż Abraham był, JAM JEST .nadzieja.pl 338 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSAGłucha cisza zaległa wśród zebranych.Imię Boże, objawione Mojżeszowidla wyrażenia idei wiecznego istnienia, ten Galilejczyk uznał za własne.Ogło-sił siebie tym Jedynym, który był obiecany Izraelowi początki jego od pra-wieku, od dni zamierzchłych (Mich.5,1).Znów kapłani i rabini okrzyknęli Jezusa za bluzniercę.Jego stwierdzenie,że stanowi jedno z Bogiem, już przedtem wzbudziło w nich chęć odebrania Mużycia, a teraz, kilka miesięcy pózniej, oświadczyli: Nie kamienujemy cię za do-bry uczynek, ale za bluznierstwo i za to, że Ty, będąc człowiekiem, czyniszsiebie Bogiem (Jan 10,33).Ponieważ był Synem Bożym i przyznawał się do te-go, byli gotowi Go zniszczyć.Wielu z obecnych, opowiadając się za kapłanamii rabinami, pochwyciło kamienie, aby cisnąć je w Niego. Lecz Jezus ukrył sięi wyszedł ze świątyni . A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła (Jan 1,5). A przechodząc, ujrzał człowieka ślepego od urodzenia.I zapytali go ucznio-wie jego, mówiąc: Mistrzu, kto zgrzeszył, on czy rodzice jego, że się ślepymurodził? Odpowiedział Jezus: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, lecz abysię na nim objawiły dzieła Boże (.) Po tych słowach splunął na ziemię i ze śli-ny uczynił błoto, i to błoto nałożył na oczy ślepego.I rzekł do niego: Idz i ob-myj się w sadzawce Syloe (to znaczy: Posłany).Odszedł tedy i obmył się, i wró-cił z odzyskanym wzrokiem .Według powszechnego mniemania %7łydów kara za grzechy następowaław tym życiu.Wszelkie strapienia traktowano jako karę za złe uczynki, popeł-nione bądz przez dotkniętego cierpieniem, bądz przez jego rodziców.Jest prawdą,że wszystkie cierpienia są wynikiem złamania Bożych praw, lecz ta prawdauległa zniekształceniu.Szatan, autor grzechu i wszelkich jego skutków, zasu-gerował ludziom, że choroby i śmierć pochodzą od Boga jako arbitralnie przezNiego wyznaczona kara za grzechy.Wskutek tego człowiek dotknięty poważ-nymi utrapieniami lub nieszczęściem miał dodatkowy ciężar opinię, iż jestwielkim grzesznikiem.W ten sposób przygotowana została droga do odrzucenia Jezusa przez%7łydów.O Tym, który nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie ,%7łydzi sądzili, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony , i odwracali swetwarze od Niego (Iz.53,4.3).Bóg udzielił nauki, która miała temu zapobiec.Historia Joba ukazywała,że cierpienie przychodzi od szatana i że uchylane jest dzięki miłosierdziu Bo-żemu.Izrael nie zrozumiał jednak tej lekcji.Ten sam błąd, za który Bóg zganiłprzyjaciół Joba, powtórzyli %7łydzi przez odrzucenie Chrystusa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]