[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Retransmiter może modyfikować niektóre pozycje odebranego ciągu bitów, wstrzymywać proces regeneracji, udostępniać odebrane dane własnej stacji lub może nadawać do następnika ciąg bitów przygotowanych przez własną stację.Jak widać możliwe jest wystąpienie kolizji.Potrzebny jest więc pewien algorytm ustalający zasady wprowadzania danych do pierścienia.Informacja wprowadzona do sieci musi być usunięta przez jeden z węzłów - inaczej niepotrzebnie krążyłaby w sieci.Sygnał przechodzi przez poszczególne węzły i jest w nich wzmacniany.Czas propagacji sygnału jest tutaj zależny od liczby węzłów.Dane poruszają się w pierścieniu w jednym kierunku.Zaletą tej topologii jest mniejsza długość kabla niż w topologii gwiaździstej.Awaria jednej stacji lub łącza może spowodować awarię całej sieci.Trudniejsza jest diagnostyka, a modyfikacja (dołączenie stacji) wymaga wyłączenia całej sieci.W celu wyeliminowania niektórych wad topologii pierścienia stosuje się przy każdym retransmiterze tzw.by-pass, czyli obejścia.Styki retransmitera zostaną otwarte jedynie w wypadku podania napięcia na uzwojenia przekaźników, co może nastąpić wówczas, gdy prawidłowo działa zasilanie retransmitera oraz prawidłowo zostały wykonane pewne testy poprawności działania retransmitera.Rozwiązanie to jest kłopotliwe np.wtedy gdy zastosuje się światłowody.Często stosuje się konfigurację podwójnego przeciwbieżnego pierścienia.Każda para stacji jest dodatkowo sprzężona dodatkowym łączem o kierunku transmisji przeciwnym do kierunku transmisji w łączu głównym.W stanie normalnej pracy sieci pierścień pomocniczy nie jest używany.Jeśli w pewnym miejscu takiej sieci kabel zostanie przerwany - następuje automatyczna rekonfiguracja pierścienia i sygnał jest transmitowany w przeciwnym kierunku.Umożliwia to kontynuację pracy sieci.lTopologia drzewa.lTopologia drzewa (zwana również topologią rozproszonej gwiazdy) jest utworzona z wielu magistrali liniowych połączony łańcuchowo.Na początku jedną magistralę liniową dołącza się do huba, dzieląc ją na dwie lub więcej magistral.Proces dzielenia można kontynuować, tworząc dodatkowe magistrale liniowe wychodzące z magistral odchodzących od pierwszej magistrali, co nadaje topologii cechy topologii gwiazdy.Rysunek pozwala na wytłumaczenie dlaczego tę topologię nazywa się również topologią rozproszonej gwiazdy.Jeśli jedną magistralę podzieli się na trzy magistrale i każdą z nich na kolejne trzy to w efekcie otrzymamy łącznie trzynaście magistral.Tworzone są kolejne poziomy drzewa, ale ich liczba jest ograniczona.Zaletami topologii drzewa są: łatwość rozbudowy oraz ułatwienie lokalizacji uszkodzeń.Wadą jest zależność pracy sieci od głównej magistrali.lTopologia pierścień-gwiazda.lTopologia ta łączy atrybuty topologii gwiazdy i pierścienia.Centralnym punktem tak skonfigurowanej sieci jest pierścień, nazywany również centrum okablowania.Centra okablowania mogą znajdować się w jednym miejscu sieci (w koncentratorze) lub mogą być rozproszone w wielu miejscach (wiele koncentratorów połączonych ze sobą przy użyciu złączy oznaczonych jako ring-in - wejście oraz ring-out - wyjście pierścienia), ale muszą tworzyć pełne połączenie fizyczne.Jeśli centrum okablowania zostaje przerwane to sieć przestaje działać.Węzły sieci dołącza się do pierścienia (za pomocą kabla z dwoma przewodami) i tworzą one gwiaździsty element topologii.Zaletą takiej konfiguracji jest to, że odłączenie węzła nie powoduje awarii sieci.W momencie dołączania nowej stacji nie trzeba przerywać pracy sieci.Wadą tej konfiguracji jest znaczne zwiększenie długości kabla w porównaniu z konfiguracją pierścieniową.lTopologia gwiazda-magistrala.lJest to konfiguracja sieci, w której grupy stacji roboczych, połączonych w gwiazdy, podłączone są do odcinków kabli głównych, stanowiących magistralę.lWarstwa liniowa w LSK
[ Pobierz całość w formacie PDF ]