[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Szczegółowe zasady odnoszące się bezpośrednio i pośrednio do gospodarki odpadami sformułowanesą w ustawie o ochronie środowiska oraz innych przepisach prawnych (innych ustawach).Do zasadtych zaliczyć można:" zasadę zanieczyszczający płaci , polegającą na tym, że podmiot powodujący szkodę wśrodowisku (przez zanieczyszczanie) ponosi koszty usuwania skutków tegozanieczyszczenia," zasadę zanieczyszczający płaci za prewencję , polegającą na tym, że podmiot, któregodziałalność może spowodować szkodę w środowisku ponosi koszty zapobieganiazanieczyszczeniu,- 66 -" zasadę zapobiegania , która jest bardziej ogólną zasadą polegającą na tym, że podmiotpodejmujący działalność z ryzykiem negatywnego wpływu na środowisko jest zobowiązanydo zapobiegania temu oddziaływaniu," zasadę koncesjonowania stosowaną w eksploatacji niektórych instalacji wprowadzającychgazy i pyły do powietrza, ścieki do wód i do ziemi, wytwarzanie odpadów, emitowaniehałasu lub pól elektromagnetycznych (pozwolenie zintegrowane lub pozwolenie dotycząceposzczególnych rodzajów oddziaływania.W dziedzinie ochrony środowiska stosowane są również środki prawne o charakterze finansowym,np.takie jak:" opłata za korzystanie ze środowiska," administracyjna kara pieniężna," zróżnicowane stawki podatkowe i innych danin publicznych na cele ochrony środowiska," opłata produktowa, opłata depozytowa," kaucja.Wzrost zainteresowania przedsiębiorstw zagadnieniami związanymi z ochroną środowiska, a co zatym idzie - ograniczaniem ilości odpadów jest jedną z tendencji w europejskiej logistyce.Popularność idei racjonalizacji gospodarki pozostałościami wynika ze wzrostu świadomościekologicznej przedsiębiorstw, wzrostu znaczenia czynników ekonomicznych oraz regulacjinormatywnych ochrony środowiska.Działania prowadzone w ramach logistyki utylizacji dają efektyproekologiczne, a zarazem stanowią poważne zródło redukcji kosztów.Definiowanie logistyki ochrony środowiskaLogistyka utylizacji, zwana również logistyką powtórnego zagospodarowania, jest definiowanajako zastosowanie koncepcji logistyki do zarządzania pozostałościami w celu wywołaniaekonomicznie i ekologicznie skutecznego ich przepływu przy jednoczesnej transformacjiprzestrzenno-czasowej, włącznie ze zmianą ilości i gatunku.Jest to także jeden z podsystemówzarządzania logistycznego obejmujący strumień zwrotów niewłaściwych dostaw oraz przepływ ta-kich dóbr, jak opakowania zwrotne, surowce wtórne i odpady.Elementami różniącymi podsystemlogistyki utylizacji od pozostałych obszarów systemu logistycznego są stanowiące go obiekty, atakże przeciwny kierunek ich przepływu.Obiekty w postaci pozostałości stanowią rezultat procesówprodukcji (np.odpady produkcyjne, ścieki), dystrybucji (np.opakowania, towary zniszczonepodczas transportu) i konsumpcji (np.zwroty, opakowania zwrotne) i podobnie jak produkty finalne stanowią wyjście systemu logistycznego przedsiębiorstwa.W zależności od możliwościponownego wykorzystania pozostałości możemy podzielić na nadające się do powtórnegowykorzystania lub przetworzenia oraz odpady.Pierwsze stanowią przedmiot recyklingu (np.odpadyi opakowania szklane, puszki aluminiowe, odpady z aluminium, itp.) i dzięki temu umożliwiająoszczędności lub przynajmniej poważne ograniczenia wydatków związanych z utylizacją.Drugie, zreguły nie nadające się do ponownego przetwórstwa, są likwidowane zgodnie z obowiązującymiprzepisami.Odpady mogą mieć różne stany skupienia: stałe, półpłynne i płynne.Racjonalna gospodarka pozostałościamiPodstawowym warunkiem racjonalizacji gospodarki pozostałościami jest systemowe potraktowanieekonomicznych i ekologicznych celów logistyki utylizacji.Cel ekonomiczny, wynikający z istotylogistyki, sprowadza się do obniżenia kosztów logistycznych i poprawy poziomu logistykipowtórnego zagospodarowania.Właściwy poziom logistyki powtórnego zagospodarowania oznaczazgodny z wymaganiami odbiór pozostałości w miejscach ich powstania oraz doprowadzenie- 67 -surowców wtórnych do zródeł ponownego wykorzystania z uwzględnieniem wymagań co do ichrodzaju, ilości, miejsca i czasu dostawy.Cel ekologiczny, podkreślający zależność między logistyką iśrodowiskiem naturalnym, to ochrona zasobów naturalnych i redukcja zanieczyszczeń pochodzącychz logistycznych procesów utylizacji.Podejmując decyzje w ramach logistyki utylizacji należypamiętać, iż cele ekologiczne i ekonomiczne w długofalowej perspektywie mogą stać się zbieżne, np.stosowanie ekologicznych technologii wytwarzania może z czasem zapewnić przedsiębiorstwuprzewagę konkurencyjną i tym samym pomóc mu w osiągnięciu celów ekonomicznych.Tak więc wpodejściu systemowym skuteczność przepływu pozostałości rozpatruje się w kategoriachekonomicznych (całkowite koszty logistyki utylizacji i związany z nimi poziom obsługi na wejściu iwyjściu) oraz ekologicznych (np.wielkość odzysku materiałów, zmniejszenie emisji zanieczyszczeń).Najważniejszą decyzją w logistyce utylizacji jest wybór sposobów postępowania z pozostałościami.Zastosowana metoda wpływa bowiem na wybór odpowiedniej formy systemu powtórnegozagospodarowania oraz rodzaju jego zaplecza technicznego.Kierunek działań z zakresu gospodarkipozostałościami zależy w głównej mierze od właściwości obiektów (np.składu chemicznego,palności i wartości energetycznej, stopnia skażenia, zabrudzenia, zróżnicowania materiałowego,gabarytów, woni, rozkładalności biologicznej itd.).Dokonując wyboru metody postępowania zpozostałościami, należy również brać pod uwagę czynniki ekonomiczne (opłacalność procesu),ekologiczne (wpływ procesu na środowisko naturalne) oraz przepisy prawne (np.nakazdezaktywacji niektórych nie przetwarzalnych pozostałości).Optymalne rozwiązanie, jeśli chodzi ousuwanie pozostałości, sprowadza się do ich utylizacji, a gdy jest to niemożliwe - do ichnieuciążliwej dla środowiska, neutralnej likwidacji.Utylizacja (od łac.utiliatas - użyteczność, ko-rzyść) oznacza ponowne użycie rzeczy i opakowań lub ich wtórne przetworzenie (recykling, czylizwrócenie rzeczy do obiegu) celem wykorzystania materiału, jego określonych składników lub zaku-mulowanej w nim energii.Wyróżnia się recykling materiałowy (odzysk materiałów), chemiczny(odzysk substancji wyjściowych) oraz termiczny (odzysk energii).Wszelkie produkty uboczne,będące wynikiem utylizacji (np
[ Pobierz całość w formacie PDF ]