[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W Rumunii budował na wsiach wieżowce, gdzie mieli mieszkać robotnicy.lPubliczne, bezpłatne wychowanie i kształcenie wszystkich dziecilTen postulat jest realizowany przez wszystkie, bez wyjątku, współczesne państwa (także kapitalistyczne).Po napisaniu, wydaniu „Manifestu Komunistycznego” nad Europą przeszła „trąba powietrzna” w postaci Wiosny Ludów (1848 r.).Marksowie w tym gorącym okresie otrzymali nakaz wysiedlenia z Belgii.Karol Marks w Kolonii założył Gazetę Reńską, która jednak szybko zostaje zamknięta.W czasie Wiosny Ludów Marks i Engels biorą aktywny udział w tym buncie, chociaż każdy w nieco innym charakterze.Engels staje na czele zbrojnych oddziałów robotniczych, które próbują wyzwolić pewne obszary Francji, Niemiec spod okupacji burżujów, kapitalistów.Z powodu sukcesów, które odnosi otrzymuje przydomek „generał”.Marks jeździ od jednego do drugiego miasta, odwiedza fabryki, wygłasza promienne mowy, zbiera pieniądze od robotników na swoją działalność, na działalność ruchu robotniczego.Te pieniądze w dużej mierze idą do kieszeni samego Marksa, aby miał za co wychować swoje córki, utrzymać rodzinę.Marks przybiera pseudonim „Rambo”, aby nie być rozpoznawanym.Po zakończeniu Wiosny Ludów Marks i Engels przenoszą się do Anglii.Engels zajął kierownicze kierownictwo w zakładach włókienniczych, Marks osiadł w Londynie.Ponieważ mieszkali w różnych miastach, prowadzili miedzy sobą ożywioną korespondencję.Listy te zajmują wiele tomów.Marks cierpiał na chorobę, jaką jest brak pieniędzy.Engels, na ile to możliwe, pomagał mu.Obaj wpadli na „genialny” pomysł, że Engels będzie przesyłał pieniądze pocztą, w listach.Gdyby ktoś je przechwycił, nie przyniosłyby mu one żadnej korzyści, bo banknoty były przedzierane da dwie części.W porannym liście wysyłał jedną część, w popołudniowym zaś drugą.Jeny je później sklejała i w ten sposób mieli stałe źródło dochodu.Później Engels finansował Marksom miesięczną rentę w całkiem sporej wysokości.W tym okresie amerykański dziennik zaproponował Marksowi pisywanie felietonów do tej gazety.Miał je depeszować do Nowego Jorku telegrafem.Był tylko jeden problem - Marks w tym czasie jeszcze nie mówił.A tym bardziej nie pisał po angielsku.Wpadli więc na pomysł że to Engels będzie pisywał felietony, potem będzie depeszował do Londynu, do Marksa.Ten z kolei oddepeszuje do Nowego Jorku.Taki układ funkcjonował przez wiele, wiele miesięcy.Potem plan unowocześnili.Marks pisał felietony po niemiecku i depeszował do Engelsa.Engels je tłumaczył i depeszował do Londynu, do Marksa.Marks na końcu przesyłałby je do Nowego Jorku.Ten układ również funkcjonował dość długo.Kiedy Karol opanował język angielski, wtedy pisał już sam.Na 320 artykułów aż 109 jest autorstwa Engelsa od początku do końca.W 1864 roku Marksowie otrzymują spadek po rodzicach Karola.Był to spory zastrzyk gotówki, za który kupili m.in.dom w Londynie, wydawali wystawne bale, przyjęcia.Ich córki brały lekcje gry na fortepianie, lekcje tańca (jak przystało na córki obrońcy biednych robotników !).Z części tych pieniędzy Marks organizował Pierwszą Międzynarodówkę.Przez jakiś czas Międzynarodówka działała, ale została zlikwidowana przez samego Marksa.Marks nie cierpiał Rosjan.W jego ustach słowo „Rosjanin” brzmiało jak najgorsza obelga.Uważał ich za naród niższego rzędu.Obawiał się, że rosyjskie hordy runą przez granice, zaleją Niemcy, Francję, dotrą aż do Anglii i zniszczą całe zdobycze, jakie wypracowała sobie zachodnia klasa robotnicza.Nie chcąc dopuścić, aby w Pierwszej Międzynarodówce zyskał popularność emigrant rosyjski - Bakunin, Marks postanowił zlikwidować Pierwszą Międzynarodówkę.Tu z pomocą przyszedł jego przyjaciel.Engels złożył wniosek, aby siedzibą Międzynarodówki w kolejnych latach jej funkcjonowania był Nowy Jork.Dotychczas jej przedstawiciele zbierali się w państwach neutralnych, np.w Szwajcarii.O ile przedstawicielom robotników łatwo było przyjechać do Genewy, o tyle nie było ich już stać na podróże do Nowego Jorku.Dlatego też Pierwsza Międzynarodówka przestała funkcjonować.Jak widać biografia Karola Marksa jest bogata.Równie bogata jest jego bibliografia.Obejmuje ona zarówno prace pisane samodzielnie, jak i prace pisane wspólnie z Engelsem.Jest wśród nich „Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej”, „Kapitał” i inne.Karol Marks zmarł 14 marca 1883 roku w Londynie.Ciągle palą się na jego grobie świeczki.Postawa życiowa Karola Marksa:lNie był sentymentalnym socjalistą (jak np.J.S.Mill), któremu serce się krajało na widok cierpień klasy robotniczejllBył „czystej krwi” intelektualistą, miał koncepcję, że musi mieć miejsce rewolucja w społeczeństwie, że istniejące stosunki społeczne nie mogą być utrzymanellJedynie klasa robotnicza może dokonać tej rewolucjillWspółczucie dla klasy robotniczej było mu obce.Traktował ją globalnie i tylko pod jednym kątem - musi ona być zdolna do akcji rewolucyjnej, aby zawładnąć środkami produkcji.W tym właśnie celu budził świadomość klasową tej grupy.Namawiał do podjęcia tej walki.W tej klasie upatrywał jedyną siłę, która jest zdolna przeprowadzić tę rewolucję.llJego życie było niekończącym się polowanie, pogonią za pieniędzmi.Marks pożyczał, zastawiał, podpisywał weksle, czekał z utęsknieniem na spadki, na zapisy, żebrał, wyłudzał, rzadko zaś zarabiałllNawet jeśli nie zgadzamy się z Marksem, pogardzamy nim, sytuacją, do której doprowadził, to musimy przyznać, że posiadał umysł nieprzeciętny.Posiadał siłę, która sprawiła, że jego słowa stały się na ¾ kuli ziemskiej przedmiotem głębokiego kultu oraz respektu.Niektóre duże ruchy religijne nie maja tylu zwolenników.Można się z jego poglądami nie zgadzać, gardzić nimi, używać obelżywych określeń, ale trzeba mieć świadomość, że respektowano je, słuchano ich na wielkim obszarze kuli ziemskiej.llll
[ Pobierz całość w formacie PDF ]