[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Współudział Polaków w przestępstwach przeciwko Żydom zdumiewał idenerwował tych komunistów.Oczywiście, można było zrozumieć reakcjęmłodego człowieka, który wracał do domu i odkrywał, że wszyscy, których znałi kochał, zginęli.Ale zamiast okazać im współczucie, komuniści wręczyli tymwściekłym młodym Żydom pistolety i pałki, namawiając ich do wykorzenieniawrogów komunizmu, czyli w skrócie - do wykonania brudnej roboty zakomunistów”47.Inny ocalony z Holocaustu, „Ben Kass, który spędził większość wojnyw lasach z partyzantami [sowieckimi], z upojeniem mówił o aktach zemsty,jakich się dopuścił zarówno w czasie wojny, jak i po niej.Walczył przez kilka latwraz z rosyjską grupą partyzancką liczącą 18 tys.kobiet i mężczyzn, a wostatnim okresie wojny był w Polsce.Aresztował wielu Polaków z AK,wcześniej mordujących Żydów, i przekazywał ich w ręce władz rosyjskich, któreich uwięziły”48.Świadek żydowski z Ejszyszek wspominał: „Kiedy Rosjanie wkroczyli[w 1944 r.], wróciłem do Aishishok [Ejszyszek] i wstąpiłem do oddziałuNKWD, który działał w Aishishok i okolicy, żeby oczyścić teren z kolaborantówHitlera i białych partyzantów polskich [tzn.akowców], których nauczyliśmy sięrozpoznawać podczas naszych «gorących spotkań» w lesie.Mosze Sononzon[Sonenson] i ja, łaknąc zemsty, należeliśmy do uzbrojonej jednostki, która podpozorem szukania Niemców i zdrajców brała odwet na złych gojach, tak jak nato w pełni zasłużyli.Terroryzowaliśmy gojów.Zebraliśmy wiele przedmiotów iubrań zrabowanych Żydom, których znaliśmy, i kazaliśmy tym gojom odpłacić,choćby w części, za to, co zrobili nam i naszym dzieciom.Dalej więcterroryzowaliśmy «kolaborantów niemieckich» i tych, którym «podobały się»mordy na Żydach”49.47 J.Kaufman, A Hole in the Heart of the World.Being Jewish in Eastern Europe, New York 1997,s.11048 A.Hass, The Aftermath.Living With the Holocaust, New York 1995, s.170.49 A.Michelovsky, The White Partisan Attack on Aishishok [w:] „Aishishtik „ - Its History and itsDestruction.Documentaries, Memories and Illustrations, red.P.Alufi, S.Kaleko (Barkeli), b.m.w.1980, s.79-80.82Syn Mosze Sonensona, Icchak, potwierdzał: „Mój ojciec wstąpił dopolicji rosyjskiej, NKWD, a kiedy jeździli w poszukiwaniu Polaków, poszedł znimi.Zdarzały się dni, kiedy zabijali od piętnastu do dwudziestu ludzi iprzywozili ich na rynek w Ejszyszkach.Układali ich na środku rynku, żeby innimogli zobaczyć, co się może z nimi stać.Było to półtora miesiąca bez litości”50.LeonKahnopisałswójudziałwakcjachprzeciwkoniepodległościowcom zarówno podczas okupacji niemieckiej, jak i później,między innymi to, jak zemścił się na Polaku, który najprawdopodobniejpośrednio odpowiadał za śmierć ojca Kahna podczas potyczki pomiędzyjednostką sowieckich partyzantów pochodzenia żydowskiego a oddziałem ArmiiKrajowej:„Przyszliśmy do jego domu i wykopałem drzwi, a on stał tam i od razuzaczął zaprzeczać swojej winie: «Nie miałem z tym nic wspólnego! Niezrobiłbym tego twojemu ojcu!» i tak dalej.Kazałem mu się modlić.Nie miałemzamiaru go zastrzelić.Wbijałem w niego bagnet, nie wiem, może z pięćdziesiątrazy.Naprawdę, naprawdę czułem, że nadszedł czas odwetu.Nie wykorzystałemgo odpowiednio.Przykro mi, że więcej nie dokonałem”51.Inny świadek żydowski przyznawał: „Kiedy Rosjanie wkroczyli w1944r.i wyzwolili Polskę, wstąpiłem do Armii Czerwonej.Wróciłem do BiałejPodleskiej [Białej Podlaskiej] i zostałem wyznaczony na szefa wydziałuprzestępstw kryminalnych w powiatowej milicji.Służyłem tam przez pół roku,aż poczułem, że nie mogę dłużej znieść życia w Polsce.Komendant50 I.Soncnson w filmie dokumentalnym There Once Was u Town, WETA TV (PBS), Waszyngton,emisja w październiku 2000 r.51 L.Kahn w filmie dokumentalnym There Once Was a Town.Niejasne jest, czy Kahn dokonałswego czynu przed nadejściem Armii Czerwonej w 1944 r., czy później.W swoich wspomnieniachKahn opowiada historie rodzinnego obozowiska, do którego należał jego ojciec, w lasachlipczańskich, gdzie najwyraźniej nie było żadnych problemów z niepodległościowcami aż doprzybycia sowieckich i żydowskich partyzantów z Leninowskiej Brygady Komsomolskiej i jednostkiDawydowa.Używając obozowiska żydowskiego jako bazy, przybysze zaatakowali kilkakrotnieniepodległościowców i dokonali kilku wypadów po zaopatrzenie, grabiąc polskich chłopów.Dlategoteż Polak o nazwisku Nowicki niezwłocznie zawiadomił o lokalizacji obozowiska akowców, a ciurządzili zasadzkę na uciekinierów żydowskich, zabijając ojca Kahna.Następnie Kahn przyznaje:„Dotarliśmy do zagrody Nowickiego.Nie miałem pewnych dowodów, że to on nas zdradził, alewszystko na to wskazywało.Byłem głuchy na błagania Nowickiego.Kilkakrotnie uderzyłem gobagnetem.Przez chwilę byłem zadowolony.Nowicki jednak nie umarł.Zrobiłem mu coś znaczniegorszego: został oślepiony i okaleczony.Przez resztę życia nie mógł widzieć, mówić ani normalniefunkcjonować”.L.Kahn, No Time., s.142-144, 158.Chronologię walk polsko-sowieckich wokolicach lasów lipczańskich zob.Armia Krajowa na Nowogródczyźnie i Wileńszczyźnie (1942-1945) w świetle dokumentów sowieckich, red.Z.Boradyn, A.Chmielarz, H.Piskunowicz, Warszawa1997, s.146.83doradził mi, że powinienem wyjechać, gdyż było na mnie wiele skarg zawywieranie zemsty osobistej na białych Polakach [z Armii Krajowej] i innychchuliganach antysemickich, którzy wykazali się szczególnym okrucieństwemwobec Żydów za rządów niemieckich.Zrozumiałem wskazówkę
[ Pobierz całość w formacie PDF ]