[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Robin Hood został zbudowany przez firmę wykupioną przez CELL.Polekamuflujące podwoiło jego cenę, przez co znacząco przekroczono budżet.Wrazz dwiema blizniaczymi jednostkami, okręt ten przyczynił się w dużej mierze dofinansowego kryzysu, który zmusił Wielką Brytanię do sprzedaży swojej marynarki,która, choć niezbyt liczna, była bezsprzecznie najlepszą na świecie.CELL naciskałaadmiralicję, potem skarb państwa, wreszcie rząd.I właśnie dlatego Harper nie znosiłtego statku, mimo jego kuszących możliwości.Mostek znajdował się na środkowym kadłubie.Składał się z szeregu ciemnychstanowisk roboczych z włókna węglowego, rozświetlonych holograficznymiprojekcjami różnych części statku: sterówki, uzbrojenia, maszynowni, łączności,nawigacji itd.Komandor podporucznik Samantha Swanson nie była zaskoczona widokiemkapitana, choć była to jej wachta. Kapitan na mostku oznajmiła, salutując.Harper odpowiedział salutem.Swanson zwolniła jego skórzany fotel obrotowy,z którego rozciągał się widok na cały mostek, i stanęła z rękami za plecami przystanowisku nawigacyjnym.Była zbyt doświadczonym zawodowcem, by wypytywaćo przyczynę jego obecności czy choćby zdradzać jakiekolwiek zdziwienie, chociażHarper domyślał się, że Stevens prawie na pewno z nią rozmawiał i że musi znaćrozkazy dla Robin Hooda.Pracował już z nią wcześniej i uważał tę wysoką, jasnowłosą kobietę zakompetentnego oficera.Rekomendował jej kandydaturę na pierwszego oficera Robin Hooda , co mogłoby w przyszłości zapewnić jej dowodzenie własnymokrętem, ale względy polityczne choć wyglądało na to, że chodzi tu raczejo politykę korporacji, a nie admiralicji zdecydowały, że narzucono mu Stevensa. Nawigacja, proszę wytyczyć kurs na zachodni kraniec Long Island Sound.Maszynownia, uruchomić kamuflaż.Sterówka, utrzymać prędkość dwudziestuwęzłów.Zobaczmy, czy to pole faktycznie potrafi to, co o nim mówią.Urządzimynaszym nowym pracodawcom pokaz możliwości ich technologii maskującej. Sir, czy mamy powiadomić Liberty Station o nowym kursie? zapytałmidszypmen Walters, szef łączności.Liberty Station była placówką CELL w NowymJorku, w tej chwili teoretycznie sprawującą bezpośrednie zwierzchnictwo nad RobinHoodem. Celem tego ćwiczenia jest przetestowanie niewykrywalności Robin Hooda.Zobaczymy, jak blisko Nowego Jorku podpłyniemy niewykryci.Zachowaćdyscyplinę łączności. Aye, sir.Swanson obejrzała się na kapitana, ale nie odezwała się.Wiedziała, że właśniesprzeciwił się rozkazom, a ci, którzy znali prawdziwy cel misji okrętu, mieliświadomość, że gdyby chcieli, mogą zbombardować pozycje buntownikóww Yonkers z odległości ponad stu pięćdziesięciu mil.Kilka osób wymieniłospojrzenia, ale nikt nie wyraził głośno sprzeciwu.Harper raczej poczuł niż usłyszał w tle szum uruchomionego pola.Okrętzmienił kurs.Nawet na wzburzonym morzu płynął tak gładko, jakby bezgłośnie sunąłpo jedwabiu.* * *Minęli światła New London, New Haven, Bridgeport oraz Norwalki skierowali się ku Stamford na północnym, należącym do Connecticut brzegu zatokiLong Island Sound.Long Island po południowej stronie była ciemna.Po inwazjiCepidów i agresywnym zagarnięciu ziemi przez CELL ceny nieruchomości spadły nałeb na szyję.Bogate dzielnice, takie jak Port Jefferson i Whitestone, zostałyopuszczone.W pustych rezydencjach mieszkali uciekinierzy z miasta, szczury i stadazdziczałych psów.Mimo wyczuwalnego na mostku napięcia kapitan Harper był przerażony tym,jak łatwo mu poszło.Zwłaszcza że CELL musiała już wiedzieć, że Robin Hoodzniknął. Panie Hamilton, czy East River to dla nas jakiś znaczący problem? spytał. Yyy& nie, sir odparł porucznik Hamilton niezbyt pewnym tonem.Harpernie pracował wcześniej z pulchnym, wąsatym mężczyzną, ale czytał akta nawigatorai uznał go za wystarczająco wykwalifikowanego.Na Robin Hooda nie dostawał siębyle kto.Im bliżej miasta, tym więcej domów stało opuszczonych kilometryciemnych, pustych budynków, kiedyś jednych z najbardziej pożądanychnieruchomości na świecie.Teraz zmieniły się w duchy przedmieść i dzielnic NowegoJorku.Jedynymi zródłami światła i ruchu były napotykane z rzadka pojazdy czyśmigłowce CELL, przecinające ciemność szperaczami.Ruchliwa kiedyś droga wodna był obecnie prawie pusta.Widoczne w oddaliłodzie patrolowe, głównie korporacyjne, ale też parę amerykańskich, ominęliszerokim łukiem.Nikt ich nie zatrzymywał.Nikt ich nawet nie zauważył.Polemaskujące działało doskonale. To po prostu nieprzyzwoite mruknął jeden z marynarzy w dziale łączności,zanim ktoś go uciszył.Harper pomyślał, że jest podobnego zdania. Kiedy wpłynęli na East River, Nowy Jork stał się dla nich słabą poświatą napołudniowym zachodzie.Na mostku ciszę przerywały tylko rzadkie, wypowiadane spokojnym głosempolecenia.Chwilę największego napięcia przeżyli wtedy, kiedy minęli w odległościpięćdziesięciu metrów łódz patrolową.Jej szperacze omiatały oba ciemne brzegirzeki.Prawdopodobnie szukała żołnierzy ruchu oporu.Porucznik Chalmers, którydowodził sekcją uzbrojenia, zerknął na Harpera, ale kapitan milczał.Nie wiedziałsam, co zrobi, jeśli zostanie wykryty.Będzie walczył czy się podda? Jeśli postanowiwalczyć, to czy załoga wykona jego rozkazy? Reflektor w pewnym momencieprzeświecił wprost przez Robin Hooda , ale patrolowiec ich nie zauważył.Jak oni mogą nie widzieć, że obok nich płynie coś tej wielkości?, zdumiał sięHarper.Czy oni w ogóle nas nie czują? Ster, proszę nas zbliżyć na sto pięćdziesiąt metrów do północnego brzegu rozkazał.Na południe od nich widać było Rikers Island, niesławne więzienie,opuszczone po ataku na Nowy Jork.Nastąpiła szybka wymiana informacji,werbalnych i elektronicznych, między sterem i nawigacją.Harper poczuł, że okrętzmienia kierunek. Tam się zatrzymamy.Komandor porucznik Swanson, zapraszamdo sali planowania.Wstał i ruszył do pomieszczenia przyległego do mostka.Swanson poszła zanim.W sali stał stół konferencyjny z holoprojektorem na środku, otoczonystanowiskami roboczymi.Nie licząc zdjęcia HMS Robin Hooda , ściany były gołe. Sir? spytała komandor, z trudem powściągając widoczną na twarzyciekawość. Będę brutalnie szczery: czy jest pani gotowa słuchać moich rozkazów? zapytał Harper. Czy będą sprzeczne z naszym rozkazami od CELL? odpowiedziałapytaniem, równie szczerym. Rzekłbym, że nie, nie będą zełgał kapitan; było to oczywiste kłamstwo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]