[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kodycyl musiał dla swej ważności być potwierdzony w testamencie jedyną rzeczą jaka wywierała skutki prawne poprzez zawarcie jej w kodycylu nie potwierdzonym w testamencie były fideikomiksy.lAGNACJA I KOGNACJA W DZIEDZICZENIU BEZTESTAMENTOWYM.lDziedziczenie beztestamentowe początkowo opierało się niemal wyłącznie na więzach familijnych czyli obejmowało rodzinę agnacyjną.Najbliższy krewny agnacyjny obejmował spadek gdy testor umierał bez sporządzenia testamentu lub gdy testament z racji formy był nieważny lub bezskuteczny.Wraz ze wzrostem znaczenia rodziny kognacyjnej nacisk jaki został położony w dziedziczeniu beztestamentowym obrócił się w stronę tego węzła familijnego.Można więc stwierdzić że od sytemu czysto agnacyjnego zawartego w Ustawie XII tablic dziedziczenie przeszło do sytemu mieszanego agnacyjno - kognacyjnego w systemie prawa pretorskiego i zakończyło się w Nowelach Justyniańskich na systemie czysto kognacyjnym.lDZIEDZICZENIE BEZTESTAMENTOWE WG USTAWY XII TABLIC.lAb intestatio czyli dziedziczenie bez testamentowe w Ustawie XII tablic miało miejsce wówczas gdy zmarły nie pozostawił po sobie określonego dziedzica lub też gdy testament jego był nieważny lub bezskuteczny.W takich sytuacjach obowiązywało dziedziczenie oparte na pokrewieństwie agnacyjnym.W ustawie tej możemy wyróżnić trzy grupy dziedziców a mianowicie: sui heredes, proximi agnati i gentiles.Sui heredes byli to dziedzice z rodziny agnacyjnej którym prawo do spadku przysługiwało w naturalny sposób a podział majątku następował na zasadzie podziału według głów lub według szczepów.Jeżeli zmarły nie posiadał osób sui heredes prawa spadkowe przejmowali agnaci najbliższego stopnia pokrewieństwa i to z wyłączeniem faktu iż pozostawała pomiędzy nimi w dalszym ciągu władza agnacyjna.Ostateczną formą dziedziczenia wg Ustawy XII tablic było dziedziczenie w przypadkach braku osób z więzi agnacyjnej.Doprowadzało to do dziedziczenia wg nazwiska (gentiles) a więc przez współrodowców w dalszym stopniu spokrewnionych ze spadkodawcą.generalnie można stwierdzić że dziedziczenie wg tej ustawy było w wielu przypadkach niesprawiedliwe istniała duża ilość osób które pomimo bliskości z osoba zmarłą były pomijane w dziedziczeniu a na skutek jednorazowości powoływania do spadku wiele osób nie mogło go w ogóle otrzymalPRETORSKIE DZIEDZICZENIE BEZTESTAMENTOWE.lBonorum possessio ab intestato było następstwem licznych nieporozumień spadkowych wynikających na skutek stosowania Ustawy XII tablic.Na mocy imperium pretorowie wprowadzali jednostkowe zmiany które w głównym stopniu sprowadzały się do uprzywilejowania osób z rodzin kognacyjnych.Na mocy tych edyktów wykształcił się system dziedziczenia według prawa pretorskiego.Podstawowe zmiany dotyczyły sposoby powoływania dziedziców.System ten dzielił się na 4 klasy.W pierwszej znajdowały się osoby liberi czyli potomkowie spadkodawcy i to zarówno związani węzłem agnacyjnym jak i emancypowani.Jeżeli nikt z potomków nie podjął spadku stosowana była zasada unde legitima a więc dziedziczyli kolejno dziedzice z rodziny agnacyjnej po raz wtóry, agnaci najbliższego stopnia pokrewieństwa a w przypadkach ich braku gentiles czyli współrodowcy.Jeżeli w dalszym ciągu brak było spadkobierców pretor stosował unde cognati a więc powoływał spadkobierców z rodziny kognacyjnej.Ostatnim sposobem podjęcia spadku przez spadkobierców było unde vir et uxor czyli podjęcie spadku przez małżonkę, w przypadkach małżeństw agnacyjnych cum manu stawało się to po raz wtóry.lDZIEDZICZENIE WG GŁÓW I WG SZCZEPÓW.lDziedziczenie wg głów i wg szczepów było sposobem stosowanym w beztestamentowym dziedziczeniu wg prawa XII tablic.Podział majątku spadkowego opierał się tutaj głównie na osobach sui heredes czyli osobach tego samego stopnia pokrewieństwa.Podział według głów był podziałem równym tzn
[ Pobierz całość w formacie PDF ]