[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niech każdy Spartanin zdechnie z kałem na wardze.Cześć Korrokowi!Danny emy nie pozwolono już odczytać żadnych innych wiadomości, a kamera wróciła dowyraznie wstrząśniętej komentatorki, która oświadczyła, że wrócą za chwilę.Reklama.John wyłączył telewizor i wydał z siebie długie, pełne rezygnacji westchnienie.Bez słowazałożyliśmy kurtki i wyszliśmy z mieszkania.Zatrzymaliśmy się przy mojej szopie.Chorobliwie otyły ochroniarz w budynku Kanału 5 powiedział nam, że Wexler wyszedłwcześniej.Wtedy niemal daliśmy za wygraną, ale w sprawie nastąpił wielki przełom, kiedy Johnwymyślił, żeby sprawdzić adres Wexlera w książce telefonicznej.Po tym, jak na krótko się zgubiliśmy, stanęliśmy na parkingu przed jego budynkiem iodnalezliśmy Buicka z napisem 5 SPRTS na tablicy rejestracyjnej, co, po krótkiej debacieuznaliśmy za skrót od Kanał 5 Sport, zatem wóz musi należeć do niego. Masz jeszcze te miętówki? zapytał John, kiedy szliśmy do czteropiętrowego blokumieszkalnego. Zapukasz do drzwi, a kiedy Wexler otworzy, wepchniesz mu kilka miętówek dogardła. Jeśli będzie zachowywać się normalnie, niczego nie będziemy robić.Dowiemy się tylko, cowie.W sprawie Molly i, sam wiesz, wszystkiego innego, co się dzieje.Jeśli będziemy to moglinaprawić miętówką, to dobrze.Jeśli nie, zostawimy wiadomość na skrzynce głosowej doktorowiMarconiemu i będziemy jechać tak długo, aż znajdziemy takie miasto, które nie pojawia się wciążw książkach o tytułach typu Prawdziwe Opowieści Niesamowite.Marconi może sobie przyjechaći zrobić tu cały swój show, jeśli o mnie chodzi.Niech napisze kolejną książkę.Miałem ze sobą swój oldschoolowy ghetto blaster, a John torbę z kilkoma przedmiotami, którezabrał z mojej szopy.Nie mieliśmy święconej wody.W ogóle, gdzie coś takiego można znalezć?Przez Internet?Stanęliśmy przed drzwiami mieszkania Wexlera na trzecim piętrze.Ustawiłem magnetofon,kierując głośniki wprost na zamknięte drzwi.John otworzył torbę i wyciągnął wykonaną przezsiebie broń Biblię, przyczepioną taśmą izolacyjną do kija bejsbolowego.Podniósł ją w gotowości.Wdusiłem play.Gładkie, a jednak nieco skrzypliwe dzwięki Don t Know What You ve Got til it s GoneKopciuszka wypełniły korytarz.Pozwoliliśmy wybrzmieć całemu nagraniu, aż jeden facet wystawił głowę przez drzwi, aleszybko je zamknął, widząc kij Johna.Drzwi Wexlera pozostały zamknięte.Wyłączyliśmy blasters i zaczęliśmy nasłuchiwać.Po drugiej stronie drzwi nie było niczegosłychać.Pokręciłem gałką.Nie były zamknięte na klucz.Dałem znać Johnowi, a on wsadził głowędo środka, trzymając kij z Biblią w pogotowiu.Mój gest miał znaczyć Czekaj, powinniśmy sięjeszcze raz zastanowić.Niechętnie poszedłem w ślady Johna.Zostawiłem za sobą otwarte drzwi.Na oścież.Zwiatło się paliło, ale nikogo nie było w domu.Telewizor był włączony i podskoczyłem, widzącsiebie i Johna na ekranie.Wtedy zauważyłem statyw i kamerę stojącą w drugim końcu pokoju,wycelowaną w sofę przed nami.Najwyrazniej była wycelowana w miejsce, w którym ktoś siedział,a telewizor miał pokazywać zdjęcia na żywo.Sofa była teraz pusta.Rozdzieliliśmy się i przeszukaliśmy wszystkie pięć pomieszczeń niewielkiego mieszkania, aleemanowało aurą pustki i moje serce zwolniło, kiedy zerknąłem przez ostatnie drzwi.Nikogo niebyło.Mieszkanie było schludne, lecz zagracone.Meble zbyt blisko telewizora, stół kuchenny trzebabyło odsunąć od ściany, jeśli chciało się usadzić więcej niż dwójkę ludzi.W sypialni wisiałyplakaty filmowe.Typowe kawalerskie mieszkanko. DAVE! TUTAJ!Ruszyłem biegiem.John leżał rozpostarty na podłodze sypialni. JOHN! CO&Na mój widok usiadł i wyciągnął obie ręce do góry.W jednej trzymał dużą, złożoną kopertę,poszarpaną w miejscu niecierpliwego otwierania.W drugiej miał niewielki, srebrny pojemnik.Taki jak mój.Powiedział: Pod łóżkiem było.Wypuściłem powietrze i powiedziałem: O rzesz kurwa jego mać. No właśnie.Usiadłem na łóżku.Wolno pokręciłem głową i powiedziałem: Stary, nie możemy znów w to brnąć. Patrz.Podał mi kopertę.Rozprostowałem ją i zobaczyłem adres napisany agresywną, poszarpanąbazgrołą, którą musiała skreślić ręka mężczyzny.DO WIADOMOZCI: DZIENNIKARKI KATHY BORTZ KANAA 5 NEWSROOM& oraz numer skrytki pocztowej stacji telewizyjnej.John powiedział, że pamięta ją z poprzedniej porcji wiadomości, mówił, że była głównądziennikarką, która nakręciła materiał z domu opieki.Dlatego, jeśli było się wzorowymobywatelem i miało jakąś rewelację, którą chciało się podzielić ze światem, na przykład o fiolceczarnego, oleistego gluta z planety X, należało skontaktować się z Kathy Bortz.Albo przynajmniejtak zrobiłby Wielki Jim Sullivan
[ Pobierz całość w formacie PDF ]