[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wielebowiem papieskich dokumentów uległo zniszczeniu podczas wojen i pózniejszych najazdówNormanów i Saracenów.Wiele innych zostało ukrytych lub zamurowanych przez papieży zestrachu.Obawiali się oni bowiem, że dokumenty te mogą zostać przejęte przez wrogów lubzniszczone.Nierzadko posiadacze tych tajemnic nagle umierali lub byli mordowani i zabieralije na zawsze do grobu.Karol Wielki, posiadający wybitny zmysł historyczny, polecił założyć tak zwanyCodex Carolinus (Kodeks Karoliński), do którego przepisywano wszystkie dokumentynadchodzące z Rzymu.Te ważne protokoły przedstawiały w istotny sposób obrazówczesnych dziejów papiestwa.Lecz wraz z panowaniem Karola Wielkiego skończyła się pełna chwały epoka ludzi naZwiętym Tronie.Bez wsparcia potężnego cesarza papieże narażeni byli na despotyzmrzymskich rodów, które w mieście nad Tybrem walczyły o władzę.Ton tej walce nadawali, obok starego rodu Crescenti, przede wszystkim hrabiowie zTusculum.Ród ten pochodził z miejscowości leżącej na obszarze słynnych winnic rzymskichFrascati.W X wieku kasztel hrabiów z Tusculum był twierdzą nie do zdobycia.Z tegopotężnego rodu rzymskiego pochodziło czterech papieży.Prawdziwą władzę nad hrabiami ipapieżami sprawowały jednak kobiety.Biskup Liutprand z Kremony, biograf i poseł OttonaWielkiego, opisał historię tych kobiecych rządów.%7łył on co prawda pięćdziesiąt lat po tych wydarzeniach, ale posiadał doskonałeinformacje o regimencie kobiecym" w Rzymie.Pierwszym papieżem z rodu hrabiów z Tusculum był Sergiusz III (904-911).Odbudował on zniszczoną trzęsieniem ziemi Bazylikę S.Giovanni (Zw.Jana) na La-teranie.To już jemu pomogła zdobyć władzę Teodora (starsza), żona Theophylactusa, Konsula iSenatora Rzymu".Liutprand opisuje dokładnie tę twórczynię papieży": [.] męskim, ale podstępnymumysłem kierowała losami miasta; czego nie mogli dokonać cesarz i papież, dokonywaławszechstronnie uzdolniona kochanka".Ze swej bazy w Zamku Zw.Anioła panowała nadmiastem.Teodora miała dwie córki, Marozję i Teodorę (młodszą).Jak przekazuje biskupLiutprand, Marozja zdradzała z papieżem Sergiuszem III trzech mężów.Ta piękna rzymiankabowiem była zamężna trzykrotnie, najpierw z margrabią Alberykiem I ze Spoleto, następnie zWido z Tuscji i na końcu z przyrodnim bratem Wida, Hugonem z Prowansji, królem Włoch.Marozja, podobnie jak jej matka Teodora, posiadała niezwykłą żądzę władzy.Lecz planyosadzenia syna na tronie papieskim nie powiodły się w pełni.Minęły trzy lata, w czasie których, po zamordowaniu Jana X, panowało dwóchpapieży: Leon VI (928) i Stefan VII (928-931).Dopiero po tym intermezzo potęga Marozjitak się umocniła, że mogła przeforsować wybór własnego syna.Pózniej został on na wiele lat uwięziony w Zamku Sw.Anioła.Z czasem rzymianomMarozja wydała się zbyt potężna.Nie chcieli dłużej być uciskani przez nią i jej męża, Hugonaz Prowansji.Zwrócili się więc o pomoc do Alberyka II, syna Marozji z pierwszegomałżeństwa.Napadł on własną matkę w Zamku Zw.Anioła i wtrącił do więzienia razem zprzyrodnim bratem Janem XI.Alberyk II panował teraz niepodzielnie w Rzymie.Dalsze losy Marozji giną w mrokudziejów.Przypuszczalnie dokonała żywota w lochach Zamku Zw.Anioła, podobnie jak jejsyn Jan XI.Saeculum obscurum nie zakończyło się jednak na tym.Nowy władca Rzymuustanowił kolejno czterech; papieży według własnego widzimisię.Byli oni jedynie jegomarionetkami.Piąty z nich, Jan XII (955-964), zyskał ponurą sławę.Był on wszystkim, tylko nieświętym.Stolicę apostolską przekazał mu jego ojciec Alberyk II na zasadzie zapisutestamentowego.Został papieżem mając osiemnaście lat.Dla historyków stanowi on najbardziej żałosną i nikczemną postać" w historii Kościoła.Był bowiem niewykształcony,mówił wulgarnym językiem, a na dodatek uprawiał sodomię i wyświęcał diakonów wstajniach.Stare kroniki donoszą, że ówczesny Lateran stał się miejscem spotkań żądnejrozrywek młodzieży, uprawiającej tam wyuzdane orgie.Przymierze z niemieckim cesarzem Ottonem I zapoczątkowało upadek tego papieża.Wprawdzie Jan XII koronował go w Rzymie na cesarza świata i otrzymał w zamianjurysdykcję nad całym światem oraz prawo zarządzania trzema czwartymi terytorium Italii,ale mimo to w krótkim czasie doszło między nimi do walki o władzę.Jan XII musiał uciekaćz Rzymu, a Otton I na synodzie w S.Pietro ogłosił jego detronizację.Papież natomiastzrewanżował się cesarzowi ekskomuniką.Jan XII zmarł pozbawiony władzy.Jak mówi legenda, został przyłapany w czasieprzygody miłosnej z mężatką przez jej męża i tak pobity, że zmarł w wyniku odniesionychran.Również po latach rzymskiej _okracji znalazły się kobiety, które bezpośrednio lubpośrednio wpływały na politykę papieską.Byli także papieże, jak Hildebrand z Savony, znanyjako Grzegorz VII (1073-1085), którzy abdykowali z powodu miłości do kobiety.Petrus Damiani, słynny historyk Kościoła, znał doskonale tego pontifexa.Potępiałmanię papieża czynienia się Bogiem" oraz określał go jako świętego szatana".Grzegorz VII posiadał też cechy zupełnie ludzkie.Uwielbiał hrabinę Matyldę zToskanii, rządzącą jedną trzecią Italii, i pisał do niej gorące listy miłosne: Piszę do Pani własnoręcznie, a nie przez jakiegoś tam sekretarza, gdyż wiem, że jeśli kochamnie Pani tak, jak ja Panią, nie przedłoży Pani żadnego śmiertelnika nade mnie".Romans z hrabiną nie przyniósł jednak papieżowi szczęścia.Jego przeciwnik, cesarzHenryk IV, wykorzystał wpływy kobiet w Watykanie, aby zaatakować papieża.Tak rozpoczęła się epoka prowadzonych z równą zaciętością, a nieraz wręczapokaliptycznych walk pomiędzy cesarstwem a papiestwem.Główną przyczyną konfliktubyły spory o inwestyturę i prawo nadawania urzędów kościelnych.Papież odmawiałświeckiemu władcy tego prawa.Henryk zdetronizował natychmiast Papieża, a ten z kolei poraz pierwszy nałożył klątwę na niemieckiego cesarza.Punktem kulminacyjnym tegokościelnego i politycznego starcia o władzę była słynna pokutna pielgrzymka Henryka doCanossy.W tej północnowłoskiej skalnej twierdzy po trzydniowej pokucie cesarza papieżodwołał nałożoną na monarchę ekskomunikę.Pielgrzymka do Canossy nie przyniosła jednaktrwałego pokoju.Ponieważ cesarz w dalszym ciągu nie rezygnował z prawa do inwestytury, papieżekskomunikował go ponownie.Teraz już nie było żadnej pielgrzymki.Henryk IV zajął Rzym,powołał antypapieża, a zamknięty w Zamku Zw.Anioła Grzegorz VII musiał bezradnieprzyglądać się koronacji cesarza.W tej sytuacji zwrócił się o pomoc do Normanów, którzywmaszerowali wraz j ze swymi saraceńskimi sojusznikami, uwalniając" Rzym i GrzegorzaVII.Normanowie odprawiali w Bazylice Zw.Piotra saraceńskie nabożeństwa i splądrowaliRzym.Papież wraz j z grupą wziętych do niewoli rzymian został skazany na banicję i zmarł wSalerno.Kobiety wywierały wpływ nie tylko na losy papieży.Podobno istniała taka, którąwybrano na najwyższe stanowisko w Kurii, papieżyca Joanna
[ Pobierz całość w formacie PDF ]