[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nuntempe onidevas kalkuli �iun oeron.Terkulturaj produktoj estas ridindemalalte pagataj, sub la produktokostoj.Oni devas dufoje pri-pensi anta� ol elsplezi ion.Kaj nun ne pensu malbone pri mipro tio, ke mi rifuzas! Ne, ne, mi vin plene komprenas.Verdire, estis stulte de-mandi.106 INFANOJ EN TORENTOeLIBRO Tute ne.Se mi povus, kun �ojo mi donus.Kion vi dirasmem, knabo?Arne ne tuj respondis.La rifuzo lin mal�ojigis, sed ial lisamtempe trovis, ke estas plej bone tiel. Kompreneble mi tre �atus studi tian kurson.Sed eble miiam trovos ian okazan laboron kaj povos akiri iom da mono. Bone dirite! Tiel pensas bravaj knaboj.Mi deziras al visukceson.Kaj se mi iam povos & Nu, ni vidos.Post lia foriro la patrino �ajnis malgaja pro la malsukceso,kaj Arne provis �in konsoli. Ne mal�oju pro tio, patrino! Ni ja havas tempon, kaj cer-te mi iel sukcesos perlabori iom da mono.Vi ja memoras, enla pasinta a�tuno mi akiris monon per kankrokaptado. Nu ja.Mi pensas pri onklo.Li tamen havas kelkmil kro-nojn en la banko.Malgra� tio li povas esti prava en sia rezo-nado, oni devas atenti pri la ekonomio en la nuna tempo.Sedtamen &*107 INFANOJ EN TORENTOeLIBROreska� �iutage Arne iris al la uzino por fari desegnojn a�Ppentri.Alekso je propra respondeco permesis al li la�-pla�e �irka�vagi tie, kaj anka� la aliaj ma�inistoj lasis lin sen-�ene eniri, kiam Alekso klarigis al ili la aferon.Kiam Arne ne estis tro malproksime de la stacio, Aleksoofte iris al li por interbabili kaj rigardi lian laboradon.Arnehavis la senton, ke Alekso pli bone ol iu alia komprenas liajnsopirojn kaj intencojn, e� pli bone el la patrino.Post kelkta-ga interkonati�o Alekso surprizis lin per donaco de kelkajmalgrandaj artlibroj. Mi havas multe da libroj hejme.Okaze mi ekmemoris pritiuj.Ili estas pli utilaj por vi ol por mi.Cetere mi havas anka�arthistorion.Vi povas �in prunti, kiam vi volas.Kortremiga �ojo plenigis subite la animon de Arne.Estisne nur pro la libroj, sed �efe pro io alia.Kaj strange, en tiumomento li tre forte ekmemoris pri tiu vespero, kiam li sta-ris en la ne�o kaj rigardis la lunluman vintropejza�on.La sa-ma sento de profunda feli�o trakuris lin ree.Iun posttagmezon li sidis kune kun Alekso sur benko apudla muro de la stacio.Dum la babilo Alekso interalie diris: Se vi efektive volas vin dedi�i al desegnado kaj pentrado,estus bone se vi povus ricevi iom da instruo.Sed tie �i ekzis-tas ja neniu, kiu komprenas tiajn aferojn.108 INFANOJ EN TORENTOeLIBRO Tio ne gravas, mi tamen povus studi.Ekzistas ja kores-pondaj kursoj, sed & Jes ja, bona ideo.Mi mem studis tiajn kursojn, en aliajfakoj kompreneble.Ili estas bonegaj. Certe estas.Sed kostas iom da mono.Kaj mono ne estasfacile habebla.Poste li rakontis pri la provo de la patrino havigi monon. Ni esperu, ke tio iel aran�i�os por vi, diris Alekso.Miopinias, ke tio estas sufi�e grava.xajne li ne havis emon paroli plu pri tiu temo, kaj Arne bal-da� iris hejmen.Post lia foriro Alekso restis ankora� iomete sur la benko.Lisidis tute senmova, kvaza� en profundaj pensoj.Kelkafoje lalipoj malfermi�is por eta rideto.Kiam li ekstaris por reiri en la stacion, li parolis la�te al simem, kiel li kelkafoje faris, kiam li estis ebria. Certe vi estas infaneca.Sed kio estus la vivo sen infane-co? Ekzistas aferoj &Enirinte li tuj eltiris la keston de la tablo kaj komencis ser�ien amaso da paperoj kaj libretoj.Balda� li tenis en sia manoprospekton de koresponda instituto kaj eksidis sur sia benkopor studi la enhavon.Ree li levis sin kaj dum longa tempo pa�is tien kaj reen,tiam kaj tiam �etante rigardon al siaj floroj.Kelkiam reaperisla eta rideto, kaj li murmuris kiel anta�e: Estas infanece.Sed ekzistas aferoj &Post kelkaj tagoj Arne ricevis presa�on kun la du unuaj le-teroj de desegna kurso de iu koresponda instituto.�in akom-panis letero, en kiu oni skribis, ke iu sinjoro, kiu deziras estinekonata, pagis la kurson.109 INFANOJ EN TORENTOeLIBROLa patrino estis ravita. Sed kiu faris tion? Apena� via onklo.Mi pensas, ke estasla instruisto.Arne tuj komprenis, sed li ne klarigis al �i. Certe ne estas la instruisto.Li estas eksterlande jam dedu semajnoj.Sed certe ni ekscios.Kiam li poste iris al la uzi-no, li trovis Alekson �e la florbedo. �u estas vi? li demandis kaj montris la studeteron.Alekso ridetis. Mi dankas vin! Arne diris kaj forte premis lian manon. Kaj jen mi kunprenis por vi du pentra�ojn, se vi volas ilinhavi. Mi tre �ojas pro tio.Sed silentu pri & nu, vi komprenas. Ili ne estas tre bonaj, sed mi ne povas pli bone ankora�.Kiam mi povos pli bone, vi ricevos alian
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
