[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Theodor Haecker,Tag- und Nachtbücher, 1944Estas iel komprenebla afero, ke la aûtoro de tiu çi libro, menciante en sia fina çapitro, Epilogo, kardinalon Newman kiel tipan ekzemplon de la cetere malaperanta species, anima Vergiliana, sian menciadon ne povis kontinui laû laobjektiva stato: per mencio de si mem.Tion neniu vera portanto de anima Vergiliana farus, memdistingado estas privilegio de la moderna senbrida homo, kies anima strukturomalas al tiu de Vergilio kaj lia nuntempa komentariisto Theodor Haecker.Tamen, duonjarcenton post lia morto (1945)mi kiel lia admiranto kaj tradukisto arogas al mi rajton kontinui tiun vicon, je kies komenco staras s.Aûgusteno, kies mezepokan pinton faras Danto Aligjero kaj kies nunjarcen-113VERGILIO, LA PATRO DE OKCIDENTOeLIBROtan grupon faras personoj kiel Theodor Haecker, Edith Stein, Dietrich Bonhöffer ks.Kiu estas Theodor Haecker (elp.: Teodor Heker) — tiu çidemando estas honto por kulturmedio, en kiu mi plipartevivas, la germanlingva, sed tiu çi demando ne stari¸as plu nur retorike, ¸i stari¸as banale, kvazaû ni vivus en barbara lando, en kiu oni forigus seriozajn lernejojn, en kiuj oni ne plu havus superrigardon pri la pintoj de propra (germanlingva), tuteûropa kaj tutmonda arto kaj kulturo.Se oni nuntempe en-ketas ne nur hazardan preterpasanton surstrate, kiu povas eç ne havi kompletan popollernejon, ne, se oni enketas homojn kun gimnazia maturekzameno kaj eç tiujn kun diplomo prigermana lingvo kaj literaturo, jes, eç tiujn, la respondo pliparte estos konsterna: Kial vi demandas min pri tia bagatelo?Estas momento, ke mi montru miajn kartojn, ke mi ansta-taûu kondicionalan finaîon -us per la indikativa, proze sobra-as.Ni vivas en barbara mondo, la publika eduka sistemokaduki¸is iasence eç pli ol en iamaj komunismaj ÿtatoj, oni lernas nek por vivo nek por nobligo de la animo, kiel estis intenco en la antikva kaj mezepoka tempoj, oni lernas porkomerco: por fari¸i bona vendisto kaj bona konsumanto.Entian edukkoncepton oni la aûtoron kiel Theodor Haecker nepovas meti.Anima Vergiliana ne estas anima Mercuriana!Se vi inspektas librovendejojn en Aûstrio, Germanio aûSvisio, se vi traserças çu paperajn çu komputstorajn libroka-talogojn, momente vi trovos unu solan libron de TheodorHaecker, la tag- kaj noktlibron (Tag- und Nachtbücher 1933-1945) el la jaroj 1939-1945 en la eldono de Haymon-Verlag el la jaro 1989.Tri la plej gravajn liajn verkojn, la çi tie traduki-tan Vergil, Vater des Abendlandes (1931, 1933), Christentum 114VERGILIO, LA PATRO DE OKCIDENTOeLIBROund Kultur (1927 kaj Vas ist der Mensch? (1933) vi ne trovos.Çu estas eble, ke la aûtoro de tia kultura rango, kiel Theodor Haecker, simple perdi¸us el la sliparoj de tiel pedantaj red-aktistoj, kiel tiuj el la germanlingva teritorio estas? Mi ¸enerale ne kredas multe je komplotaj teorioj, sed en la kazo de Theodor Haecker mi kredas je spontana komploto de la mal-vergilia animstrukturo kontraû la vergilia.Oni povus reaktu-aligi la verkojn de Haecker almenaû en la senco de lia kontraûnazia sinteno, sed bedaûrinde la plimulto de la tn.’kontraûfaÿistoj’ apartenas, animstrukture, al la sama species kiel tiuj, al kiuj ili propradire kontraûas.La nuntempa neforma-la tutmonda kaj ne nur tuteûropa aû tutgermanlingva ’kultur-registaro’, konsistanta el çefe vulgarmarksisme kontaminitaj duonintelektuloj, kiuj sidas en preskaû çiuj redaktejoj, en preskaû çiuj artgalerioj kaj muzeoj, en ministerioj por kulturo kaj aliaj prikulturaj ÿtatoficejoj, ne povas toleri publicforman çe-eston de la homo, kiu asertas, ke ne çio, kion oni baptas arto, vere estas arto; ke al nature donita genieco, mem ege escep-ta kaj malofta afero, oni devas aldoni labor improbus — ÿvi-toplenan konstantan laboron — kaj senton pri vere grandatemo resp.motivo.Tio estas aperta militdeklaro al tuta tribo de artistaj blufuloj, kiuj scias tiel lerte melki duonkonsciajn ÿtatajn kulturoficistojn, kiel ili ne estas lertaj en ilia propra’arta’ metio.Tro multaj estas la çashundoj de la moderna, ÿtate subtenita bluftempo, ke povu sin trankvile, antaû la okuloj de çiuj, paÿti cervo de klasika distingkapablo, atestanto kontraû la granda blufo.La subinteligentaj servistoj de la moderna ÿtato kaj iliaj melkantoj ne povus toleri en sia medio la homon, kiu en la jaro 1944 en sia taglibro notis: ”Kiam la gvida ideo hierarkie ne plu estis ’la bono’, sed ’la belo’ — kion 115VERGILIO, LA PATRO DE OKCIDENTOeLIBROoni nomas renesanco — komenci¸is la kaduko kaj la rezultone estis pleno de malbono, sed abisma malbelo de la homajanimoj en niaj tagoj.”Theodor Haecker naski¸is en la jaro 1879 en Eberbach engermana provinco Ÿvablando kaj mortis en la jaro 1945 enMunkeno Post komerca mezlernejo studado en Berlino kajMunkeno.Dungita çe eldonejo Brenner de Ludwig Fickers.En la jaro 1934 li pro sia klara kontraûhitlerisma sinteno estis punita per malpermeso publike paroli, kaj post 1938 li ne rajtis plu publici siajn verkojn.Li vivtenis sin per tradukado.Jam en la jaro 1923 li publikigis sian unuan polemikon kontraû Mussolini kaj lia faÿisma doktrino.Konata el tiu tempo estas lia eldiro: ”Pere de diigo de la ÿtato sampaÿe progresas bestiali¸o de la homo.” Dum la periodo de Hitler li havis kon-stantajn reprezaliojn kaj traserçadojn fare de Gestapo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]