[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poeta zdystansował się tym samym od stoików i ich haseł.Ulga przychodzi dopiero z czasem, kiedy to w ostatnim, XIX trenie Kochanowski dochodzi do wniosku, że tak wcześnie odchodząc z tego świata Urszula uniknęła wielu trosk późniejszego życia.Utworem uniwersalnym jest "Odprawa posłów greckich", która - mimo, że powstała kilkaset lat temu - jest aktualna do dziś, porusza bowiem problemy zawsze ważne i istotne.Jest to przeświadczenie, że nie przetrwa żadne państwo, w którym jednostki będą stawiały własny interes nad dobrem ogółu i sprawiedliwością.Ukazane jest to na przykładzie postaw Antenora i Aleksandra (Parysa).Pierwszy z nich jest bohaterem pozytywnym, rozumiejącym, że dobro ojczyzny jest ważniejsze od kaprysu jednostki, choćby miał to być królewski syn.Kiedy ponosi klęskę nie załamuje się, ale nawołuje do rozpoczęcia przygotowań mających na celu obronę ojczyzny.Jest Antenor prawdziwym patriotą, rozsądnym, odważnym, szczerym i nieprzekupnym, obywatelem, jakich zawsze będą potrzebować nawet najpotężniejsze kraje świata.Aleksander z kolei jest bohaterem zdecydowanie negatywnym, ukazanym jako egoista, uciekający się dla własnych interesów do szantażu i przekupstwa.Jego zwycięstwo nad Antenorem jest równocześnie klęską całego państwa - Trojanie nie wydają ostatecznie Grekom Heleny, ale wiadomo, że po wieloletniej wojnie miasto zostanie całkowicie zniszczone."Fraszki" i "Pieśni" Jana Kochanowskiego jako manifest humanisty.Jan Kochanowski - ur.1530.Studiował w Akademii Krakowskiej,był słuchaczem uniwersytetów w Padwie i Królewcu.Otrzymał tytuł sekretarza królewskiego, około 1570 osiadł w Czarnolesie.Ponownie zbliżył się do dworu za czasów panowania Stefana Batorego.Największą tragedią życiową Kochanowskiego, której odzwierciedlenie możemy znaleźć w jego twórczości, była śmierć jego 2,5 - letniej córki Urszuli, z którą poeta wiązał nadzieje na kontynuowanie swojego warsztatu twórczego.Niedługo później przeżył Kochanowski śmierć swej starszej córki - Hanny.Jan Kochanowski prezentował typ tzw.poety uczonego (poeta doctus), w swych studenckich, krakowskich czasach zetknął się z humanistycznie ukierunkowanym studium łaciny, greki i hebrajskiego.Napisał: "Fraszki", "Pieśni", "Treny", "Odprawa posłów greckich".HUMANIZM - fascynacja człowiekiem, wszystkimi sprawami związanymi z życiem ludzkim.To także wiara w potęgę rozumu ludzkiego, przeświadczenie o konieczności poznania człowieka i praw rządzących przyrodą.Ich hasłami przewodnimi były, zaczerpnięte ze starożytności: stoicyzm i epikureizm.Fraszka - pojęcie wzięło się od włoskiego słowa oznaczającego żart, figiel.Jako gatunek literacki jest drobnym utworem poetyckim, często o charakterze żartobliwym, opartym na dowcipnym pomyśle, błyskotliwej idei.Fraszki Jana Kochanowskiego są głównie wynikiem obserwacji życia dworskiego, z którym poeta miał przez wiele lat do czynienia.I tak np."Do gór i lasów" jest fraszką autobiograficzną, która prezentuje zarazem model życia typowy dla renesansowych humanistów.Mimo, że biografia poety jest - jak na tamte czasy - stosunkowo przeciętna i nie wyróżnia się niczym niezwykłym wśród życiorysów innych humanistów, to można w niej znaleźć całe bogactwo przeżyć i doznań, jakie towarzyszą człowiekowi w czasie jego ziemskiego życia.Pojawiają się tu wspomnienia odbytych podróży, kolejne wizerunki samego poety - jako żaka, rycerza, dworzanina.Pojawia się tu też pytanie o nieznaną przyszłość i zbliżającą się starość, względem której poeta nie czuje jednak lęku czy obawy - podmiot liryczny ma niezawodną, nawiązującą do hasła epikurejczyków, receptę na życie: "A ja z tym trzymam, co kto w czas pochwyci".Charakterystycznym dla humanistycznego charakteru Jana z Czarnolasu utworem jest "O żywocie ludzkim"
[ Pobierz całość w formacie PDF ]