[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W ten sposób uczymy się w praktyce rozwijać duchową władzę,daną nam jako kobietom przez Boga.W Księdze Sędziów, rozdział 3, zawarty jest fascynujący ustęp.Mówi o tym, jak trudno byłozdobyć Ziemię Obiecaną, tłumaczy, dlaczego Pan, Bóg armii aniołów, nie wyprowadził od razuwszystkich pokoleń, nie wydając ich w ręce Jozuego" (Księga Sędziów 2,23).Nie, Panpozostawił niektóre pokolenia, by wypróbować Izraelitów, którzy nie doświadczyli wojny, i abyje nauczyć sztuki wojennej, te zwłaszcza, które jej przedtem nie poznały" (Sdz 3,2).Wiele z tego,co Bóg dopuszcza w twoim życiu, jest dla ciebie po prostu nie do zaakceptowania, ale śluzy temu,żebyś się podniosła! Bóg chce, byś wiedziała, jak dzierżyć wojenną broń, jak zająć stanowisko, jakwalczyć.Pewnego dnia zostaniesz królową i musisz mieć oczy otwarte.william wallace do księżniczkiw walecznym sercuByć kobietą nie znaczy być bezradnym stworzeniem.Bóg dał nam zaciekłą gwałtowność,która jest święta i powinna być wykorzystywana na rzecz innych.Rozdziały 4 i 5 w KsiędzeSędziów mówią o historii Debory, prorokini, która wiodła lud Izraela.Przez jej usta Bóg rozkazałIzraelitom iść na wojnę przeciwko Siserze i wojsku Kananejczyków.Wódz Izraelitów, człowiek oimieniu Barak, gotów był udać się na wojnę, ale pod warunkiem, że Debora będzie mutowarzyszyć.,Jeśli ty nie pójdziesz ze mną, nie pójdę" (Sdz 4,8).Debora zgodziła się. Pójdę więcz tobą -odpowiedziała mu - lecz chwała nie okryje drogi, po której pójdziesz, albowiem przez ręcekobiety Pan wyda Siserę" (Sdz 4,9).Historia bitwy jest krótka.Prowadzeni przez Deborę Izraelici zwyciężyli.Ich wróg Siserajednak uciekł pieszo do namiotu Joel, żony Chebera Kenity i błogosławionej wśród niewiastżyjących w namiotach" (por.Sdz 5,24).W czasie gdy wróg Izraela spał w jej namiocie, Joelchwyciła kołek od namiotu i wbiła go w jego skroń.Leżał martwy u jej stóp.Oto prawdziwiegwałtowna kobieta! I Debora poprowadziła lud Izraela ze zwycięską pieśnią:URZEKAJCA 149Tak, Panie, niechaj zginą wszyscy Twoi wrogowie! A którzy cię miłują, niech będą jak słońcewschodzące w swym blasku".(Sdz5,31).waleczne księżniczkiJak wyglądają waleczne księżniczki? Pomyśl o Joannie d'Arc.Pomyśl o Matce Teresie.Pomyśl o Esterze.O Marii z Betanii.O Arwen.Pomyśl o Eowyn.O Deborze.Pomyśl o Maryi,Matce Jezusa.To wszystko kobiety mądre, silne, piękne, przebiegłe, odważne, zwycięskie i mocnoosadzone w rzeczywistości.Właśnie wróciłam do domu z kobiecych rekolekcji, podczas których Bóg przychodzi doswoich kobiet.Wszystko odbyło się niezwykle pięknie.Była tam również moja przyjaciółka Susie,która opowiedziała mi historię, jak Jezus przyszedł do niej i jej dwóch współlokatorek i nauczył jeprzeciwstawiać się wrogowi.Wieczorna sesja poświęcona była Uzdrowieniu rany" i kobiety zostały zobowiązane dogodzinnego milczenia, by móc wysłuchać Boga.Prosiły Go, by odkrył kłamstwa, w jakich żyły,wyroki, z którymi się pogodziły, i przysięgi, które były tego rezultatem.Modliłyśmy się do Boga ołaskę i odwagę, żeby mogły wyrzec się tych kłamstw, bez względu na to, jak prawdziwie brzmiały,i prosiłyśmy Go, aby uzdrowił ich zranione serca i ukazał im prawdę.Kobiety zapisywały swojemyśli w pamiętnikach, modliły się, płakały, poszukiwały Boga i zapraszały Go głęboko do swoichserc, aby je odkrył i uzdrowił.Susi wróciła do pokoju, żeby pisać pamiętnik, tak jak to zrobiły jej współlokatorki.Pierwszekłamstwo wroga, z którego zdała sobie sprawę, w które wierzyła i które jej towarzyszyło przezcałe życie, brzmiało: Nie mów, nie mów, nie mów".Nie wiedziała o tym, że jedna z jejwspółlokatorek właśnie zapisywała swoje największe kłamstwo, z którym żyła przez cały czas: Nie masz nic wartościowego do zaoferowania.Nie oferuj, nie oferuj, nie oferuj".Drugawspółlokatorka zapisywała kłamstwo, z którym żyła i w które wierzyła: Nie znajdzie się nikt dlaciebie.Poza tym jesteś zbyt kłopotliwa.Nie proś, nie proś, nie proś".I właśnie wtedy owa Nie proś" dostała poważnego ataku astmy, a Nie proś" nie choruje naastmę.Nigdy nie miała duszności.Dzieci Susi przeciwnie - cierpią na astmę, była z nimi napogotowiu niezliczoną ilość razy.Natychmiast rozpoznała, czym jest ten atak.Ale Susi zobowią-zała się do godzinnego milczenia.Jej kłamstwo wrzeszczało na nią: Nie mów!", ona jednakzaryzykowała i spytała duszącą się, ciężko oddychającą kobietę: yle się czujesz?".Ta, łapiąc z 150trudem oddech, odpowiedziała Susi: Nic mi nie jest, w porządku" (słysząc cały czas w głowie: Nie proś, nie proś, nie proś").Tymczasem Nie oferuj" patrzyła i słuchała, czując, że jej współlokatorka ma kłopoty, ale byłazmrożona świadomością, że nic nie może pomóc.W jej głowie dudniło: Nie oferuj, nie oferuj,NIE oferuj".Wszystkie trzy trwały tak przez minuty zagrażające życiu. Nie mów", Nie oferuj" i Nie proś", trójkąt śmierci, dopóki Susi nie dostrzegła, że kobieta sinieje, rozpaczliwie chwytającoddech.Susi potrząsnęła Nie oferuj" za ramię i krzyknęła: Potrzebuję twojej pomocy!".Obiezbliżyły się do zsiniałej Nie proś" i zaczęły gorąco modlić się do Boga, prosząc o pomoc.Susiprzemówiła głośno w imieniu Jezusa i rozkazała, żeby atak jej współlokatorki ustąpił. Nie oferuj"użyczyła swoich sił, włączając się do modlitwy Susi, i nieszczęsna Nie proś" natychmiast zostałaoswobodzona i zaczęła głęboko oddychać.Ocalona.Uratowana.To nie była astma.To byłduchowy atak.Trzy kobiety stały zdumione, a po chwili zaczęły się dzielić ze sobą treścią swoichpodstawowych kłamstw.Ogarnęło je zdumienie, gdy zorientowały się, że Bóg przyszedł do nich iodkrył ich kłamstwa, ujawniając, czym były, w jednej dramatycznej interwencji. Nie mów"musiała mówić. Nie oferuj" musiała oferować. Nie proś" znalazła się w potrzebie i warto było onią walczyć.Cała trójka odczuła radość - nawet oszołomienie - i śmiały się razem aż je bokirozbolały, gdy zdały sobie sprawę z dzikiej miłości Jezusa.Wyciągnął je z wykładu dolaboratorium, gdzie ukazał im destrukcyjną siłę kłamstw, w których żyły, po czym przywołał doprawdy i życia.Kobiety wojowniczki są silne, tak, ale także są czułe.Jest w nich miłosierdzie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]