[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odnośnie do wyboru kandydatów do posługi biskupiej, choć znam wasze trudności w tymwzględzie, pragnę przypomnieć, iż niezbędne jest, by byli oni kapłanami godnymi,szanowanymi i miłowanymi przez wiernych, przykładnie żyjącymi zgodnie z wiarą,posiadającymi pewne doświadczenie w posłudze duszpasterskiej, a zatem najbardziejodpowiednimi, by podołać ogromnej odpowiedzialności Pasterzy Kościoła 45 Gdyby wdiecezji niemożliwe było znalezienie odpowiednich kandydatów, by obsadzić stolicębiskupią, wówczas współpraca z biskupami diecezji sąsiednich może być pomocna w ichznalezieniu.CZZ DRUGAW SKAZANIA DUSZPASTERSKIESakram enty, zarządzanie diecezjami, parafie10.W ostatnich latach pojawiły się trudności związane z inicjatywami Pasterzy, kapłanów iwiernych świeckich, którzy ożywieni szlachetnym zapałem duszpasterskim nie zawszerespektowali obowiązki i kompetencje innych. W tym względzie Sobór Watykański II przypomina nam, że jeżeli z jednej stronyposzczególni biskupi �jako członkowie Kolegium Biskupiego i prawowici następcyApostołów zobowiązani są na mocy ustanowienia i nakazu Chrystusowego do (.) troski ocały Kościół�, to z drugiej �sprawują oni swój urząd pasterski nad powierzoną sobie częściąLudu Bożego, nie nad innymi Kościołami ani nad całym Kościołem powszechnym� 46Ponadto, w obliczu pewnych problemów, które wyłoniły się w różnych wspólnotachdiecezjalnych na przestrzeni ostatnich lat, wydaje mi się konieczne przypomnieć przepisprawa kanonicznego, według którego każdy duchowny musi być inkardynowany do Kościołapartykularnego albo do instytutu życia konsekrowanego i wypełniać swoją posługę w jednościz biskupem diecezjalnym.Tylko z ważnych powodów duchowny może pełnić posługę winnej diecezji, ale zawsze za uprzednią zgodą obydwu biskupów diecezjalnych, to znaczybiskupa Kościoła partykularnego, do którego jest inkardynowany, i biskupa Kościołapartykularnego, w którym będzie pełnił posługę 47W wielu sytuacjach poruszaliście także problem koncelebrowania Eucharystii.Odnośnie dotej kwestii przypominam, że koncelebrowanie zakłada, jako warunek, wyznawanie tej samejwiary i hierarchiczną jedność z Papieżem oraz Kościołem powszechnym.Dlatego dozwolonejest koncelebrowanie z biskupami i kapłanami, którzy trwają w jedności z Papieżem, równieżjeśli są oni uznani przez władze cywilne i utrzymują relacje z organami powołanymi przezpaństwo, a nie należącymi do struktur kościelnych, byle tylko jak zostało to wyżejpowiedziane (por.n.7, akapit 8) to uznanie i te relacje nie pociągały za sobą zaprzeczenianienaruszalnych zasad wiary i jedności kościelnej.Również wierni świeccy, których ożywia szczera miłość do Chrystusa i Kościoła, mogą bezwahania uczestniczyć w Eucharystii sprawowanej przez biskupów i kapłanów, będących wpełnej jedności z Następcą św.Piotra i zarazem uznanych przez władze cywilne.To samodotyczy pozostałych sakramentów.Również w świetle zasad nauki katolickiej powinny być rozwiązywane problemy pojawiającesię w związku z tymi biskupami, którym udzielono święceń bez mandatu papieskiego, nawetjeśli był zachowany katolicki ceremoniał święceń biskupich.Ich święcenia jak jużpowiedziałem (por.n.8, akapit 12) są bezprawnie udzielone, ale ważne, podobnie jakważne są święcenia kapłańskie przez nich udzielone i w konsekwencji także sakramentyświęte sprawowane przez tych biskupów i kapłanów.Dlatego, mając to na uwadze, wierni,którzy chcą uczestniczyć w Eucharystii i przystępować do sakramentów, powinni w miaręmożliwości zwracać się do biskupów i kapłanów będących w jedności z Papieżem; jednakże,jeśli nie byłoby to możliwe bez poważnych niedogodności, ze względu na swoje duchowedobro mogą zwrócić się także do tych, którzy nie są w jedności z Papieżem.Uważam w końcu za istotne zwrócić waszą uwagę na to, co przewiduje ustawodawstwokościelne, aby pomóc biskupom diecezjalnym w wypełnianiu obowiązków duszpasterskich
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
