[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli nie zdołamy tego uczynić, Chrystus wymażenas z Księgi %7łycia.Lecz cóż, jeśli ten, kto pragnie mego przebaczenia, winien być przeze mnie upomniany?Czyń, co powinieneś, bo - jak przypuszczam - kochasz swe dziecko nawet, gdy musisz jeskarcić.Nie zważasz na jego narzekania, gdy jest karcone, bo i tak zachowałeś dla niego jegodziedzictwo.Dlatego powiadam: powinieneś usunąć ze swego serca wszelką nienawiść, gdytwój wróg prosi cię o wybaczenie.Lecz może odpowiesz: Ten człowiek mnie oszukuje,jedynie udaje".O, sędzio cudzego serca! - powiedz, jak myśleli twoi ojcowie, powiedz oczym ty myślałeś jeszcze wczoraj! Prosi cię i błaga o wybaczenie, wybacz mu, w każdymtego słowa znaczeniu.Jeśli mu nie wybaczysz, siebie samego skrzywdzisz, nie jego, bo onwie, co należy czynić.Jeśli nie zechcesz wybaczyć swemu współsłudze, on pójdzie do twegoPana i powie mu: Panie, błagałem mego współsługę, by mi wybaczył, a on nie zechciał, czyTy mi wybaczysz?".Czyż Pan nie ma mocy, by odpuścić dług swego sługi? Zatem on,otrzymawszy wybaczenie od swego Pana, odejdzie wolny, gdy na tobie ciążyć będziezobowiązanie.A oto nadejdzie czas modlitwy, musi nadejść czas na ciebie, gdy powiesz: odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom".Pan zaś ci odpowie: Sługo niegodziwy! Wszystek dług odpuściłem ci, iżeś mnie prosił! Czyż więc i ty niepowinieneś był zmiłować się nad towarzyszem twoim, jak ja zmiłowałem się nad tobą?" (por.Mt 18,32-33).Słowa te płyną z Ewangelii, a nie jedynie z mego serca.Zatem jeśli poprosi cięktoś o wybaczenie, powinieneś mu wybaczyć, a wtedy będziesz mógł wypowiedzieć słowaModlitwy Pańskiej.A jeśli nie masz dość siły, by kochać człowieka, który 44zadaje ci przemoc, wciąż możesz się modlić: odpuść nam nasze winy, jako i myodpuszczamy naszym winowajcom".Kazanie 6,16-17.ROZDZIAA XIIIPOK�J74.W jaki sposób możemy opisać' pokój, którego doznamy w Niebie ?W Jezusie Chrystusie, który cały jest bez grzechu, nie ma żadnej niezgody z samym sobą,podczas gdy pokój, który my teraz posiadamy, gdy my pośród tego życia wciąż musimymówić: odpuść nam nasze winy" (por.Mt 6,12).Rzecz jasna, posiadamy pewien rodzajpokoju w stopniu, w jakim rozkoszujemy się prawem Bożym w naszym człowiekuwewnętrznym, lecz nie jest to pełen pokój, bo widzimy w swoim ciele inne prawo,występujące przeciw prawu wewnętrznego człowieka (por.Rz 7, 22-23).Tak zatem w tymświecie możemy mówić o dwóch aspektach pokoju, jakiego doznajemy za sprawą Chrystusa,który sam jest Pokojem.Po pierwsze, mamy w sobie pokój na tyle, na ile żyjemy w poddaniuBożej woli.Ten pokój nie jest pełen, gdyż doświadczamy zmagań wynikających ze starcianaszej niższej i wyższej natury33.Po drugie, doświadczamy pokoju w relacjach z innymi,jeśli jest między nami wzajemna miłość.I ponownie, ten pokoju również nie jest pełen, gdyżnie mamy pełnego wglądu w myśli, wnętrze innych osób.W Niebie nasz pokój będzie pełen.Gdyż nie będzie w nas wewnętrznej niezgody i poznamy tajemne myśli naszych bliznich.Traktaty o Ewangelii św.Jana 77, 4.33 Natura niższa to cielesne popędy, a także nieuporządkowane pragnienia woli nieposkromionej cnotliwymżyciem, współpracą z łaską Bożą; natura wyższa - to umysł, intelekt, wyższa część ludzkich władz duchowych,której nie należy utożsamiać z potocznie ujmowanym rozumem, czyli rozsądkiem - przyp.tłum.ROZDZIAA XIVMDROZ75.W jaki sposób mądrość staje się udziałem człowieka ?Człowiek idący z wnętrza bardzo mrocznej jaskini ku jej wyjściu odbiera coraz więcej iwięcej świateł, aż u jej wyjścia wejdzie w pełnię jasności34.W podobny sposób, mądrość nieprzychodzi do człowieka raptownie, lecz ten doznaje jej raczej stopniowo, jako osobiste,postępujące doświadczenie przechodzenia od ciemności niewiedzy do światła prawdy.List 167
[ Pobierz całość w formacie PDF ]