[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ad.c) Cechy osób na które wywierany jest nacisk.W sytuacji wywierania nacisku na jednostkę nie możemy abstrahować od tego, jaką jest ona osobowością.Wiele naszych cech osobowościowych ułatwia wywieranie na nas konformizującego wpływu, wiele też utrudnia (w pierwszej kolejności wymienimy te które sprzyjają wzrostowi efektywności oddziaływań grupy na jednostkę).Są to:lpłeć osoby poddawanej naciskowi i płeć osób wywierających nacisk; generalnie kobiety wykazują wyższy stopień ulegania co można tłumaczyć względami natury psychologiczno - kulturowej,llpewien rodzaj inteligencji czy pewien sposób myślenia które można nazwać twórczym; osoby o takim sposobie myślenia (elastyczne poznawczo) wykazują zdecydowanie mniejszą podatność na konformizujący wpływ grupy,llzdolność abstrakcyjnego myślenia, które jest negatywnie skorelowane z uleganiem naciskom grupy,llwiara we własne siły, wysoka samoocena obniża efektywność konfomizujących wpływów, niska samoocena - związana z poczuciem niższości i lęku - zwiększa wpływ grupy na jednostkę,llprzekonanie o własnych kompetencjach w dziedzinie, której nacisk grupy dotyczy wpływa negatywnie na konformizujące zabiegi; należy podkreślić, iż chodzi tutaj o przekonania a nie stan faktyczny,llpozycja członka w grupie związana z jego akceptacją i rozmiarami okazywanego mu uznania; najmniej konformistyczne są osoby najbardziej akceptowane przez grupę; członkowie w ogóle nie akceptowani (odrzucani), najbardziej zaś osoby akceptowane w średnim stopniu i osoby najsłabiej akceptowane (ale nie odrzucone).lWymienione wyżej cechy odnoszą się głównie do tych obszarów naszej osobowości, które nie są związane z systemem nastawień i motywacji osobniczych.Wiele badań prowadzonych przez psychologów społecznych dowodzi jednak, iż osoba mająca silnie rozwiniętą jakąś motywację będzie skłonna do ulegania wtedy, gdy taka postawa ułatwi jej te rozwinięte motywacje e realizować.Do motywów tych zaliczamy:lpotrzebę afiliacji czyli przebywania, kontaktu z innymi ludźmi,llpotrzebę otrzymywania pomocy od innych ludzi,llpotrzebę udzielania pomocy innym ludziom, której realizacja możliwa jest przez dobre kontakty z tymi ludźmi, a które można nawiązać będąc wobec nich konformistą,llpotrzebę osiągnięć, która wymaga dla swej realizacji ulegania przez jednostkę wszędzie tam, gdzie ta uległość zbliża nas do pożądanej wartości; w tym przypadku konformistyczne zachowanie jednostki ma wyraźnie instrumentalny charakter.lIstnieją również takie potrzeby czy motywy, które zbyt mocno rozwinięte utrudniają pojawienie się zachowań i postaw konformistycznych.Należą do nich: potrzeba dominacji nad innymi ludźmi, zajmowania wyższej pozycji społecznej oraz potrzeba niezależności.Analiza wielu badań nad konformizmem prowadzi do wniosku, iż dużym uproszczeniem jest proste przeciwstawienie konformizmu nonkonformizmowi.S.Mika wyróżnia np.cztery typy zachowań będących reakcjami na naciski społeczne:lczysty (pełny) konformizm, czyli pełna zmiana postaw i zachowań, zgodna z treścią nacisku grupowego,llczysta pełna niezależność czyli brak jakichkolwiek zmian w kierunku zgodności z treścią nacisków,llpełny (czysty) antykonformizm czyli pojawienie się maksymalnej zmiany, jednak w kierunku przeciwnym niż treść wywieranego nacisku,llczysta (pełna) zmienność, kiedy członek zmienia swoje zachowanie i poglądy bez względu na to, jaki jest kierunek wywieranego nacisku na strony grupy.lPodsumowując zatem nasze dotychczasowe rozważania możemy powiedzieć, iż w życiu społecznym mamy do czynienia z dwoma rodzajami konformizmu:lkonformizmem opartym na motywach jednostki: chęć uniknięcia kary i uzyskania nagrody oraz na motywie związanym z potrzebą uzyskania ogólnie pojętej informacji,llkonformizmem opartym na względnej trwałości konformistycznego zachowania, wynikającej z naszego przekonania (na podstawie zachowania i opinii innych) o błędności pierwotnych ocen czy zachowań.lPrzy tak istotnych różnicach związanych zarówno z samym procesem konformizowania jednostek jak i efektami tego procesu warto na zakończenie posłużyć się wprowadzonym przez E.Aronsona122 rozróżnieniem miedzy trzema rodzajami następstw wpływu społecznego, któremu poddawana jest jednostka zarówno w procesie socjalizacji pierwotnej jak i wtórnej: uleganiem, identyfikacją i internalizacją.Ogólnie można powiedzieć, iż uleganie dotyczy zachowania lub opinii osoby, która kieruje się pragnieniem umknięcia kary lub uzyskania nagrody.Oczywistym jest więc, że uleganie jest najmniej trwałym rodzajem następstw wpływu społecznego, który trwa tak długo, jak długo działa obietnica nagrody bądź groźba kary.W uleganiu -ważnym komponentem jest władza jaką w stosunku do nas dysponuje osoba oddziaływująca, decydująca o rozdziale kar (m.in.zwolnienia z pracy, upokarzania, stosowania przemocy fizycznej itp.) i nagród (m.in.chwalenia, okazywania miłości, awansowania, dawania premii, podziwiania itp [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • ines.xlx.pl